Therese Kristin Tokle

Opprett ditt eget merke

Historia om korleis eg blei rallykjøyrar

No har vi vore her i Fjaler i 4 månadar og vi trivst godt her som nye Fjalerbuarar.Det ein legg merke til først når ein kjem over grensa frå Gaular er av vegen faktisk blir berre halve storleiken av kva den var innan...Første gongen vi kom hit med far min visste vi ikke heilt kva vi skulle tru-vegen frå Molde til Førde hadde vore lang,men den siste timen frå Førde til Dale DEN var lang den...Ikkje nok med at det var sving etter sving etter sving om og om att,men då veien smalna til det halve og det såg meir ut som ein privat vei inn på eit gardstun.Vi visste ikkje heilt om vi skulle fortsette,men vegen gjekk jo der fann vi ut-for bilar kom imot oss i rasande fart!Vi held oss fast og stoppa der vi kunne,og køyrde i berre 40 km i timen i håp om å komme fram i live.Desse Fjalerbuarane var nokre råtassar og vi vart merkt for livet...Ikkje har vi vore meir glad for å komme fram etter meir enn 8 timar i bil enn då,og berre tanken på at eg i framtida kanskje skulle køyre den vegen inn til Førde nokre gonger i månaden fekk det til å gå grøssningar i meg.No har eg øvd meg heile hausten på svingane og Fjalerbuarar i bil (inn ikkje berre er enkelt).No kan eg sjå i vinkel rundt svingane,eg køyrer ikkje lenger i 40 km/t,men eg befinn meg midt i vegen når eg kan og ei gulstripe midt i vegen er no reine luksusen ;)Så ikkje klag om køyreforhald før du har vore i Fjaler og besøkt meg og virkeleg forstår kva det til seie å vere rallykjøyrar til dagleg!

Gåsa,katten og hanen var leie av livet her!

"Therese Kristin og Filippa,var leie av livet her(Oslo).No ville dei ut i verda og freiste si lukke der."Dette lille rimet er inspirert av Jakob Sande sitt dikt, Fabel, om gåsa,katten og hanen.På vårparten i 2009 kjende eg på meg at det var på tide å freiste lukka andre stader enn i storbyen.Eg ønskja å kunne bli ein del av Noregs kulturliv ein gong til.Å få bruke den utdanninga som eg har til noko og byrje på ei karriere.Det heile vart spanande då eg fikk 2 jobbintervju same veka og til sist fekk eg tilbod om å vere dagleg leiar og kulturkoordinator i Dale i Sunnfjord."Kor ein avsidesliggande stad",tenkte eg,men fann ut at det kanskje var ei spanande oppgåve å byrje med.Difor havna eg i Sogn og Fjordane,fin stad som tidligare berre var eit stort,ope hål på Noregskartet.Eg er i nynorsk-land og har byrja med å friske opp nynorsken som har vore begrava djupt inne i minnet mitt.Difor har eg bestemt meg for å føre denne bloggen meg mitt nye målføre.Etter kvart vil eg fortelje litt meir om korleis det er å vere "byjente på bondelandet".